Eindeloze kilometers rijd ik door de wijk Vathorst. Van De Laak, naar De Bron en naar De Velden. Van vlaggetjes, naar geboorteborden tot aan opblaasbaby’s. Naar gezinnen die er een kindje bij gekregen hebben.
Vandaag rijd ik langs een huis waar ook een kindje bij gekomen is. Met een prachtig bord en de naam van het kindje erop. Maar hier hoef ik geen visite te doen. Hier hoort geen verloskundige bij. Het bord blijft me de hele dag bij. Ik ben benieuwd en nieuwsgierig naar het verhaal achter de voordeur. Hoe lang hebben zij moeten wachten om papa en mama te mogen worden? Hoe zou het voor hen zijn geweest om elke keer vlaggetjes en geboorteborden in tuinen te zien staan, terwijl hun eigen kinderwens ook zo groot was? Het liefste zou ik even aanbellen om hen te feliciteren en heel even deel uit te mogen maken van deze bijzondere gebeurtenis, van deze blijdschap. Deze ouders hebben een prachtige beslissing genomen, maar ook eentje waar over nagedacht moet worden. Welk verhaal gaan zij hun kindje vertellen over zijn komst? Welke afwegingen en beslissingen zullen zij maken?
Mijn ouders zijn altijd, van jongs af aan, helder en transparant geweest. Daar ben ik hen dankbaar voor, want daardoor is het voor ons gezin nooit een issue geweest. We wisten altijd precies hoe het verhaal zat. Ondanks dat de feiten misschien anders waren, is het gevoel altijd hetzelfde geweest. Verschil is er voor ons niet. Mijn broer is mijn broer, mijn zusje is mijn zusje.
Elke keer als mijn moeder het verhaal vertelde genoot ik er van. Ze vertelde hoe ze met papa, mijn broer en ik bij de Gate op Schiphol stonden, ongeduldig en vol spanning tot het vliegtuig aan kwam. De deur ging open en er werd een reiswiegje gebracht. In dat wiegje lag een lief klein slapend kindje met smalle oogjes, glanzend zwart haar en een prachtige caramelkleurige huid. Mijn broer en ik hadden er een zusje bij! We aten beschuit met roze muisjes en er kwam kraamvisite. Het was een groot feest.
Het bord in de tuin is me nog lang bijgebleven. Waar bij geboorte een bord met een baby staat, stond er in deze tuin een bord met een vliegtuig. En zo was het. In dit gezin was er ook een kindje bijgekomen. Niet uit de buik, maar uit het vliegtuig!
