Ze had zich er al bij neergelegd. Het begon net als die andere keer, weer met bloedverlies. Helder rood. Verslagen spoelde ze de toilet door en deed een maandverband in haar slipje. Haar droom werd weer uitgesteld. De twijfel sloeg toe of die droom ooit nog wel uit zou komen. Uren speelde ze vroeger met poppen. Luiers verschonen, in bad doen, flesjes geven. Zij wist zeker dat ze moeder zou worden. Maar nu….
Saskia belde op het mobiele nummer. Helder rood bloedverlies
bij 6 weken baarde mij ook zorgen. Saskia had zich er al bij neergelegd. Graag
wilde ze nog wel een echo om te kijken of het schoon was straks. Over een week
zou ze die plannen, zodat ze kon kijken hoe het bloedverlies zou verlopen.
Dagen die ze moeilijk doorkwam. Ze wilde het graag afsluiten. Die denkbeeldige
baby hield haar nu al maanden bezig, ze wilde graag haar gewone leven weer oppakken.
Een week later belde Saskia me op. Zou het nu achter de rug zijn? Nog onthutst
vertelde ze dat er nog een kindje mét een kloppend hartje in haar buik zat! Het
drong nog niet tot haar door. Het bloedverlies had 2 dagen geduurd en daarna
had ze de zwangerschap afgesloten in haar hoofd. Hoe kon er nu toch nog een
kindje in haar buik groeien?! Een beetje lacherig hing ze op.
Elke dag, elk uur, elke minuut was het wel door haar hoofd gegaan. Ze was
afgeleid geweest op haar werk, had dingen in de koelkast gezet die daar niet
hoorden en checkte honderd keer per dag haar slipje. Op de intake was ze er met
haar hoofd ook niet bij. De twijfel was nog te groot, misschien hadden de
echoscopiste en zij het niet goed gezien. Ik zette het echo apparaat aan. Samen
zagen we op het scherm hun prachtige kleine kindje. Saskia schoot vol, nu kon
ze het wel geloven. De intake verliep daarna soepel.
Het duurde nog weken voordat ze iets durfde te kopen voor de baby. Saskia
vertelde het wel aan haar familie en wat goede vriendinnen, maar die roze wolk
was nog ver te zoeken. Op de tweede controle adviseerde ik haar sterk dan toch
mee te gaan doen aan Centering Pregnancy. Andere zwangeren spreken, horen en
zien zou haar goed doen. Ervaren dat ze niet de enige was met twijfels en
zonder roze wolk.
Waar ze eerst nog zo lang mogelijk liep in haar eigen broeken, verscheen Saskia
opeens in een prachtige zwangerschapsjurk. Langzaamaan ging ze aan het idee
wennen en durfde erin te geloven dat droom van een eigen baby mogelijk toch echt
waarheid ging worden. Het getrappel in haar buik deed haar goed, net als de
fijne Centering zwangeren om haar heen. Als ze even twijfelde appte ze hen en
kon ze gerust de dag weer door. Vol
overgave en moed zuchtte ze wee na wee weg, perste ze hard en ontving ze hun
baby met open armen.
Lotte Vermorken – van der Zwaag (39) is ruim 14 jaar actief als verloskundige in Amersfoort.
