Het sneed hard, snoeihard. Maar je zag het niet aan haar, haar masker zat stevig. Ze had een prachtig huis, een goede carrière en een beauty van een dochter. Iedereen dacht dat 1 dochter hen gewoon goed paste. Niks minder was waar…. Na de geboorte van hun dochter wilde ze vooral haar oude leven terug. Ze werkte hard om weer zichzelf te worden en volledig te kunnen floreren in hun mooie bedrijf. Pas toen hun dochter naar de basisschool ging voelde ze ruimte voor nog een kindje. Zo’n klein hummeltje van hun samen en een speelkameraardje voor hun dochter. Ze…
Lees meerHij is moe, zo intens moe. Hij wil zijn zware oogleden zo ongelooflijk graag even sluiten. Zijn hoofd kan niks meer aan, elk geluid is teveel. Zijn vrouw zucht, ook zij kán niet meer. Ze heeft gister een pittige strijd geleverd en overwonnen. Ze baarde hun prachtige zoon op eigen kracht. Nu is het zijn beurt, hij weet dat het zijn verantwoordelijkheid is. Hij kan haar niet om hulp vragen, hij moet nu haar steun zijn. Maar zijn hele lijf, zijn hele hoofd schreeuwt om rust. Een heel klein beetje rust, heel eventjes maar….slapen. Als hij Boris oppakt krijst hij…
Lees meerRisico’s, inschatten, nadenken en afwegen. Ik doe het graag, met de ouders. En dus ook met Ina. Ze verwachtte een groot kindje. We hadden het risico van zwangerschapssuiker en geboorteproblemen besproken, dus ging Ina voor een adviesconsult naar de gynaecoloog. We sloten zwangerschapssuiker uit en de gynaecoloog kon niks vreemds vinden. Hij wilde wel de groei in de gaten houden met groeiecho’s, waarvoor Ina nog een paar keer terug moest komen in het ziekenhuis. De uitgerekende datum naderde en de onrust nam bij Ina wat toe. Iedereen gaf haar het gevoel dat een groot kind krijgen heel spannend was. Ondanks…
Lees meerMijn dienstmobiel ging en ik nam op. “Ik ben bevallen!”, riep een overenthousiaste verse mama aan de andere kant van de lijn. “Bevallen?!”, zei ik, “je hebt me niet eens gebeld?” Gaandeweg haar zwangerschap was ze van een onzeker vrouwtje een zwangere geworden die wist wat ze wilde. In de eerste maanden kon ze nauwelijks aan de bevalling denken. Bij de gedachte alleen al schoot ze totaal in de stress. Ze had het er niet bij laten zitten en volgde een intensieve cursus. Samen met haar man Nick had ze naar dingen gezocht die hen houvast zouden geven tijdens de…
Lees meerMet een grote smile op haar gezicht luisterde ze vol liefde naar het prachtig kloppende hartje. Tegelijk zag ik een enorme pijn in haar ogen. Tijdens het vervolg gesprek vertelde ze me haar diepe verdriet dat sinds 2 jaar een schaduw over hun leven legde. Ze genoot met volle teugen van haar twee mooie kinderen. Meer dan ooit. Alles wat nog mogelijk was, ookal was het piepklein, werd opgeslagen in haar hart. Twee jaar geleden sloeg de bom in hun gezin in. Bij hun beide kinderen werd een stofwisselingsziekte gediagnosticeerd. Een ziekte waarbij hun kinderen nog maar een paar jaar…
Lees meerHeb je het gehoord? Wat Obama zei tijdens zijn laatste speech van State of the Union? Heb je goed geluisterd? Hij verkondigde precies waar we de laatste jaren in de medische wereld de fout in gaan. Steeds meer, steeds vaker, steeds extremer handelen we uit angst. Angst voor wat er mogelijk mis kan gaan, angst voor schade, angst voor als er toch misschien iets gebeurd. We halen er extra mankracht, apparaten en allerlei digitale snufjes bij om risico’s tot nul te brengen. Hoe realistisch is dat? Kunnen we werkelijk alle risico’s uitsluiten? Kunnen we er echt voor zorgen dat alles…
Lees meerRelaxt zit hij op de bank, alsof er niks aan de hand is. Ik struikel over bergen speelgoed en de tafel evenals keuken zijn een grote puinhoop. Als ik hem verbaasd aankijk zegt hij dat hij moe is. In het weekend ben ik hem midden op de dag opeens kwijt. Hij vertelt even later dat hij zin had in een middagdutje! Noemen ze dit luisteren naar je lichaam? Irritant!! Of … laat me het je eens van de andere kant bekijken. Uitgeteld zit Carola voor me op het spreekuur. Twee weken geleden zag ik haar ook en spraken we af…
Lees meerWat een opluchting, zegt Fenna als ze weer plaats neemt op de stoel. We zagen net een prachtig knipperend hartje op het TV scherm. Wanneer krijg ik de volgende echo? Ik kijk haar aan, deze vraag voelt dubbel, en leg haar de termijnecho, 20 weken echo en liggingsecho uit. ‘Oh, dat overleef ik niet”, zegt ze met grote ogen. Ik weet even niet zo goed wat ik moet zeggen, dus vraag ik naar haar verwachting. Ze snapt niet hoe ze de zwangerschap door moet komen als ze niet elke keer kan zien hoe het met haar kindje gaat. Ook al…
Lees meerHeb je het gehoord? Wat Obama zei tijdens zijn laatste speech van State of the Union? Heb je goed geluisterd? Hij verkondigde precies waar we de laatste jaren in de medische wereld de fout in gaan. Steeds meer, steeds vaker, steeds extremer handelen we uit angst. Angst voor wat er mogelijk mis kan gaan, angst voor schade, angst voor als er toch misschien iets gebeurd. We halen er extra mankracht, apparaten en allerlei digitale snufjes bij om risico’s tot nul te brengen. Hoe realistisch is dat? Kunnen we werkelijk alle risico’s uitsluiten? Kunnen we er echt voor zorgen dat alles…
Lees meerTwee kleine oogjes kijken me aan en zetten mijn leven op zijn kop. Negen maanden lang hebben we naar hem uitgekeken. Het bleef tasten in het duister wat een kind hebben werkelijk zou betekenen, totdat ik hem in mijn armen houd. Mijn moedergevoel is geboren. Met een hart dat overstroomt van liefde is gelijktijdig mijn vrijheid plotsklaps verdwenen. Dit mannetje zorgt ervoor dat vanaf nu mijn leven in het teken staat van zorgen voor hem. Voeden, slapen, knuffelen, dragen, troosten, spelen, etc. Had ik voorheen dagen die ik kon invullen zoals ik wilde, nu zijn mijn dagen vol. Liefdevol, maar…
Lees meer
